Η σουρεαλιστική εικόνα του Τόμυ, κατηφορίζει το μοναχικό μονοπάτι του έκπτωτου αναζητητή. Εισέρχεται στον υλικό κόσμο ενώ το κοστούμι του είναι φτιαγμένο «Μπί Σπόουκ», κατά παραγγελία. Ένα τυφλό κορίτσι στο μονοπάτι δίπλα από την όχθη του ποταμιού. Μια περιδίνηση στο κόσμο της χωριστικότητας, πέρα από τα όνειρα και την πραγματικότητα. Σημειώνεται μια σειρά από περιστατικά που εκτυλίσσονται με τη λογική ενός ονείρου, που μπορεί να ερμηνευτεί χωρίς όμως να εξηγηθεί.

Καλύτερη Διεθνής Ταινία

  Καλύτερο Σενάριο

Βραβείο Α΄Γυναικείος Ρόλος

Βραβείο Α΄Αντρικός  

Διεθνές Φεστιβάλ Ιεράπετρας, Κρήτη 2023

Βραβείο καλύτερης ταινίας εκτός διαγωνισμού

Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου Neo-South Maylasia,2024

Asian Pulse: «Το Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου Νέου Νότου ανακοινώνει τους νικητές εκτός διαγωνισμού

Στην κορυφή της λίστας με τους νικητές εκτός Διαγωνισμού βρίσκεται το Wolfman Radio του Βρετανού σκηνοθέτη Γιώργου Παντελεάκη. Αυτή η μαγευτική ταινία μεγάλου μήκους έχει κερδίσει υψηλούς επαίνους για τη συναρπαστική αφήγηση και τους ξεχωριστούς χαρακτήρες της, επιβεβαιώνοντας το ταλέντο του Παντελεάκη ως οραματιστή σκηνοθέτη. Η ικανότητά του να προσελκύει το κοινό σε μια έντονη και καθηλωτική ιστορία κάνει το Wolfman Radio να ξεχωρίζει στο φετινό φεστιβάλ».

Facebook

ΡΑΔΙΟ ΓΟΥΛΦΜΑΝ  Μυθοπλασίας Μεγάλου Μήκους σενάριο σκηνοθεσία Γιώργος Παντελεάκης

4K Anamorphic/5.1ch Surround Sound

Παίζουν οι

Ελένη Τσόκα Τυφλό κορίτσι

Γιώργος Παντελεάκης Τόμυ, Γούλφμαν Ράδιο Περσόνα,

Στόκερ, “Η άφιξη των Αριανών” εκφωνητής ράδιου

Τσάκσουι Ταουλίρ ο Μαθητευόμενος

Τζίμ Γούντκοκ Γούντυ Γούντκοκ

Παύλος Κίτσαρος ο Ράφτης

Για να υπάρξει κάτι στο χωροχρονικό συνεχές, θα πρέπει να έχει παρουσία σε έναν τόπο, έστω και για μια στιγμή. Υπό αυτή την έννοια ουδείς ξέρει ή μπορεί να πει και να αποδείξει από πού έρχεται ο άνθρωπος όταν ενσαρκώνεται ή αν το τίποτα τον γεννά κι όταν απέλθει επιστρέφει στο τίποτα.

Σε αυτό το βασανιστικό ερώτημα έχουν προσπαθήσει να δώσουν απάντηση πολλοί. Στη δική μας παράδοση μιλούν για το μόνιμο που κατεβαίνει και ενσαρκώνεται περνώντας στη λήθη στο εφήμερο, ενώ και τα δύο πλέον ενυπάρχουν στο άτομο, στο ίδιο σώμα. Η ψυχή κοιτά το πνεύμα στα μάτια και

είναι τυφλή για τους κόσμους της χωριστικότητας, τον υλικό κόσμο. Η παρουσία της παθητική, περιμένει, σαν τη Πηνελόπη υφαίνει και περιμένει τον Οδυσσέα «οργίλο» να επιστρέψει. Πολλές φορές γίνεται αυτό το ταξίδι στην αιωνιότητα και κάθε φορά που κατεβαίνει σαν παρούσα προσωπικότητα, το άτομο έχει ένα φορτίο που κουβαλά, το «κοστούμι» που θα φορέσει. Αυτό είναι ανάλογα ραμμένο, «Μπι Σπόουκ» για να πάρει τις κατάλληλες εντυπώσεις με στόχο την επιστροφή στην Ιθάκη. Η ταινία γεννήθηκε κατα την διάρκεια του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας, στο Λονδίνο. Την ταινία την έκανα μόνος, με την βοήθεια των όσων παίρνουν μέρος σε αυτή. Γυρισμένη με ένα παλιο αναμορφικό Shankor προσθήκη σε μια ημιεπαγγελματική και μία “action" κάμερα. Γ.Παντελεάκης